จิตรกรรม

จิตรกรรม



จิตรกรรม (อังกฤษ: painting) เป็นงานศิลปะที่แสดงออกด้วยการวาด ระบายสี และการจัดองค์ประกอบความงามอื่น เพื่อให้เกิดภาพ 2 มิติ ไม่มีความลึกหรือนูนหนา จิตรกรรมเป็นแขนงหนึ่งของทัศนศิลป์ ผู้ทำงานจิตรกรรม มักเรียกว่า จิตรกร
จอห์น แคนาเดย์ (John Canaday) ได้ให้ความหมายของจิตรกรรมไว้ว่า จิตรกรรม คือ การระบายชั้นของสีลงบนพื้นระนาบรองรับ เป็นการจัดรวมกันของรูปทรง และ สีที่เกิดขึ้นจากการเตรียมการของศิลปินแต่ละคนในการเขียนภาพนั้น พจนานุกรมศัพท์ อธิบายว่า เป็นการสร้างงานทัศนศิลป์บนพื้นระนาบรองรับ ด้วยการ ลาก ป้าย ขีด ขูด วัสดุ จิตรกรรมลงบนพื้นระนาบรองรับ
ภาพจิตรกรรมที่เก่าแก่ที่สุดที่เป็นที่รู้จักอยู่ที่ถ้ำ Chauvet ในประเทศฝรั่งเศส ซึ่งนักประวัติศาสตร์บางคนอ้างว่ามีอายุราว 32,000 ปีเป็นภาพที่สลักและระบายสีด้วยโคลนแดงและสีย้อมดำ แสดงรูปม้า แรด สิงโต ควาย แมมมอธ หรือมนุษย์ ซึ่งมักจะกำลังล่าสัตว์

การจำแนก

จำแนกได้ตามลักษณะผลงานที่สิ้นสุด และ วัสดุอุปกรณ์การสร้างสรรค์เป็น 2 ประเภท คือ ภาพวาดและภาพเขียน

• จิตรกรรมภาพวาด (Drawing) จิตรกรรมภาพวาด เรียกเป็นศัพท์ทัศนศิลป์ภาษาไทยได้หลายคำ คือ ภาพวาดเขียน ภาพวาดเส้น หรือบางท่านอาจเรียกด้วยคำทับศัพท์ว่า ดรอว์อิง ก็มี ปัจจุบันได้มีการนำอุปกรณ์ และเทคโนโลยีที่ใช้ในการเขียนภาพและวาดภาพ ที่ก้าวหน้าและทันสมัยมากมาใช้ ผู้เขียนภาพจึงจึงอาจจะใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ มาใช้ในการเขียนภาพ ภาพวาดในสื่อสิ่งพิมพ์ สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภท คือ ภาพวาดลายเส้น และ การ์ตูน
• จิตรกรรมภาพเขียน (Painting) ภาพเขียนเป็นการสร้างงาน 2 มิติบนพื้นระนาบด้วยสีหลายสีซึ่งมักจะต้องมีสื่อตัวกลางระหว่างวัสดุกับอุปกรณ์ที่ใช้เขียนอีก ซึ่งกลวิธีเขียนที่สำคัญ คือ

1. การเขียนภาพสีน้ำ (Colour Painting)
2. การเขียนภาพสีน้ำมัน (Oil Painting)
3. การเขียนภาพสีอะคริลิก (Acrylic Painting)
4. การเขียนจิตรกรรมฝาผนัง (Fresco Painting)
5. จิตรกรรมแผง (Panel Painting)

จำแนกตามยุคสมัยและแหล่งสร้างสรรค์ เช่น

• จิตรกรรมไทย
• จิตรกรรมกอทิก
• จิตรกรรมบาโรก
• จิตรกรรมลัทธิประทับใจ
• จิตรกรรมลัทธิประทับใจยุคหลัง
• จิตรกรรมเนเธอร์แลนด์เริ่มแรก
• จิตรกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา
• จิตรกรรมจริตนิยม
• จิตรกรรมสมัยใหม่ยุคพัฒนา

Painting is the practice of applying paint, pigment, color or other medium^[1] to a surface (support base). The medium is commonly applied to the base with a brush but other implements, such as knives, sponges, and airbrushes, can be used.
In art, the term painting describes both the act and the result of the action. Paintings may have for their support such surfaces as walls, paper, canvas, wood, glass, lacquer, clay, leaf, copper or concrete, and may incorporate multiple other materials including sand, clay, paper, gold leaf as well as objects.
The term painting is also used outside of art as a common trade among craftsmen and builders.
Painting is a mode of creative expression, and the forms are numerous. Drawing, composition or abstraction, among other aesthetics, may serve to manifest the expressive and conceptual intention of the practitioner. Paintings can be naturalistic and representational (as in a still life or landscape painting), photographic, abstract, be loaded with narrative content, symbolism, emotion or be political in nature.
A portion of the history of painting in both Eastern and Western art is dominated by spiritual motifs and ideas; examples of this kind of painting range from artwork depicting mythological figures on pottery to Biblical scenes rendered on the interior walls and ceiling of the Sistine Chapel, to scenes from the life of Buddha or other images of eastern religious origin.



Painting styles

Main article: Style (visual arts)

Style is used in two senses: It can refer to the distinctive visual elements, techniques and methods that typify an individual artist's work. It can also refer to the movement or school that an artist is associated with. This can stem from an actual group that the artist was consciously involved with or it can be a category in which art historians have placed the painter. The word 'style' in the latter sense has fallen out of favor in academic discussions about contemporary painting, though it continues to be used in popular contexts. Such movements or classifications include the following